Máttur mannsins

Tíminn þýtur áfram á ógnarhraða. Allt virðist gerast á sama tíma. Eftir að ég byrjaði í meistaranáminu hef ég ekki haft tíma til þess að spá í hvernig ég vilji nú nálgast þetta allt saman. Ég hef bara gengið í þau verk sem eru mest aðkallandi.

Það er nú svolítið skondið hvernig maðurinn er (ég gef meér auðvitað það að ég sé eins og fólk er flest hehe). Alveg frá því að eldsta barnið mitt hóf skólagöngu þá hef ég þuft 2 til 3 vikur til þess að komast í gang á haustin.

Núna leist mér ekki á blikuna þegar ég hugsaði til  þess. Ég reiknaði með að námið hjá mér myndi byrja 1. sept samkvæmt stundatöflu. En annað kom síðan í ljós. Fyrsti lotukúrsinn mun standa yfir í september og mættum við nemendur á undirbuningsfund síðustu vikuna í ágúst. Mér bauðst að taka að mér fyrirlestur í fyrstu vikunni en frammistaða í honum gildir 35% af heildareinkunn. Ég sló til. Sama dag var 1. prófið úr 12 fyrstu köflum námsefnis.

Ég var ef til vill aðeins of bjartsýn en ég átti eftir að ljúka 2 vöktum á Lansanum á laugardag og sunnudag. Það var nú ekki laust við að ég lenti í smá frústrasjón yfir þessu þar sem mig vantaði að sjálfsögðu 2 vikur til viðbótar til þess að komast í námsgírinn!

Stóri fimmtudagurinn nálgaðist óðfluga og enn átti ég talsvert eftir í undirbúningi. Það var kominn þriðjudagur og streitan vaxandi, svefntími minnkandi og þar að auki var ég komin með facebook-fráhvörf. Svogerðist það á miðvikudaginn að ég hrökk skyndilega í gírinn! Bara eins og gamall lúinn bíll sem er látinn renna í gang og stendur sig síðan bara með hinum mest sóma :)

Ég flutti þennan 55-60 mínútna fyrirlestur minn klukkan 09:10 í gærmorgun. Allt fór að óskum en það frábærast við þetta allt saman er að í ár þurfit ég bara 1 viku til þess að komast í gang. Sannarlega átti ég ekki von á því.

Einmitt ?????

Nú erum við Ragna búnar að fá BA-ritgerðina okkar úr prentun og búnar að skila henni af okkur nema til aðal leiðbeinandans hennar Heiðdísar Valdimarsdóttur en hún vinnur í New York og býr í Hollandi alveg einstök kona!

En þetta er nú ekki allt...

Öll PRÓFIN eru búin og ég veit bara ekki hvað ég á af mér að gera (einhver uppástunga?????)

Ég kann þetta bara ekki. Ég byrja ekki að vinna fyrr en 2. júní og nú get ég bara gert næstum því ekki neitt (veitir nú ekki af að taka aðeins til hendinni hér heima ;), en samt ég hlakka til þess að eiga framundan heilt sumar þar sem ég er BARA í 100% starfi en ég man nú bara ekki hvað það er langt síðan það gerðist hum...... ( vonandi er elli-kelling ekki að láta vita af sér) alla veganna þá er ekki opið hús hjá mér fyrir hana það er nokkuð ljóst og þeir sem þekkja mig best vita það. Þannig að "ELLIKELLING" ef þú ert þarna einhvers staðar og varst að hugsa um að skjóta rótum hjá mér þá kemur það bara einfaldlega ekki til greina. 

En að alvöru lífsins..... sem verður æðislegra með hverjum deginum

Bara að ég hefði vitað það fyrr að það yrði svona gaman síðar á ævinni þá hefði ég ekki bara getað notið þess heldur hefði ég líka getað hlakkað til .... svona er nú Ísland í dag!

Það er sem sagt allt að gerast en samt of lítið fyrir mig og þess vegna sit ég nú hér og sletti þessum hugsunum mínum inn á mbl.is, vonandi verður engum meint af. Einfalt ráðp frá mér bara að hlakka til framtíðarinnar aldrei að vita nema að hún geymi í sér einmitt það sem þig dreymdi alltaf um!

Í gærkvöldi eftir vinnu fór ég í partý til Ástu Harðardóttur en hún er ein af dugnaðarforkunum sem er að klára sálfræðinámið. Ásta gangi þér rósalega vel með það sem þú átt eftir og takk fyrir æðislega kvöldstund. Þetta var hin besta skemmtun. Flestir nemendanna sem Ásta bauð svo rausnarlega að stíga fæti eða fótum hehe sínum inn á heimili sitt mættu. Að sjálfsögðu var námið rætt í öllum skotum í mismunandi stórum hópum en það er nú eins og Gunnhildur sagði bara eðlilegt þrátt fyrir að öll próf væru búin..... þetta erf nú einu sinni það sem tengir þennan hóp saman.

Mér fannst mjög gaman að hitta þessa samnemendur mína og velta fyrr mér liðinni tíð og velta jafnframt vöngum yfir komandi framtíð sem hver sér með sínu auga.  En sjaldan er ein báran stök......    Það er nú reyndar haft um eitthvað erfitt sem kemur upp á og á alls ekki við hjá mér því lífið er dásamlegt og ég lifi því eins og ég vil lalalalallala

Í morgun þegar ég var búin að sitja hér heima í hörkuskemmtilegum rökræðum við ektamakann minn (eins og ég eigi nú einhvern óekta...), en við ræddum um hraða taugaboða og starfsemi heilans og innkirtlakerfisins það var mjög skemmtilegt svona snemma morguns og vaknaði ég vel til lífsins, en ég vildi að sjálfsögðu meira, ekkert verkefni að klára , engin ritgerð að leiðrétta og ekkert próf að læra fyrir..... Mig vantaði eitthvað að gera!!!!!

Síminn þessa dásamlega uppfinning skaust inn í sjónsvið mitt, ég greip hann föstum tökum og byrjaði á listanum..... Hver væri til í að koma með mér á kaffihús bara til að spjalla?????  Ég náði sambandi við eina vinkonu mína sem var reyndar á kafi í að skrifa doktorsritgerðina sína en .......jess hún vildi pásu eina himneska pásu og við skelltum okkur á Kaffitár og þar ræddum við allt milli himins og jarðar (eða næstum allt hehe) og engin stund fór til spillis. sálfræðin og líffræðin a´samt félags og mannfræði voru svona helstu sviðin. Þetta var svo gott og.............

FRÆÐANDI en það var það sem mig vantaði svo mikið! Það er ekki auðvelt að hætta að leita sér að nýjum upplýsingum, fræðast meira. Núna er ég búin að að seðja mig í bili, það ætti að duga mér í nokkrar klukkustundir.  

Í kvöld ætlum við nokkrar stelpur á öllum aldri að hittast yfir himneskum fiskréttum og njóta þess að vera saman. Leiðir fara að skiljast og það er ákveðinn söknuður í mér. Mikið hafa þessi þrjú ár verið góð og vá hvað það er gaman að láta drauminn sinn rætast!

Ég bíð svo auðvitað spennt eftir að fá einkunnirnar mínar, útskrifast með pompi og prakt 14. júní og halda svo áfram í framhaldsnámi í haust.

Njóttu lífsins eins vel og þú getur í dag og endurtaktu það síðan á morgun... hver veit ef til vill kemst það í vana? 

Það er allt á fullu. Nú fara ALLAR aukastundirnar í pælingar tengdar BA ritgerðinni sem er hið besta mál. Mættu auðvitað vera fleiri aukastundir. Svo fékk ég nett í magann. Bæði var það nú einhver pest sem herjaði á mig en svo tók nú ekki betra við. Ég fór að skoða umsóknareyðublaðið fyrir framhaldsnámið og fékk þá nýjar pílur í magann.

Ég er að ljúka 3ja árinu í sálfræðináminu og þessi tími hefur bara flogið áfram. Allt í einu stend ég fyrir framan stóra ákvörðun. Það hefði nú líklegra verið skynsamlegra hjá mér að lesa umsóknarblöðin og leiðbeiningarnar tengdar þeim þegar  magapestin væri búin að kveðja mig.

Það er áhugavert að lesa um tengslin á milli hreyfingar og námsárangurs sérlega þegar tekið er tillit til þátta eins og þunglyndis, kvíða eða streitu. Um að gera fyrir alla sem geta stundað hreyfingu reglulega að gera það. Taka þá í lífshlaupinu og hafa almennt bætandi áhrif á líf sitt.

Þetta verður meira og meira spennandi eftir því sem ég les meira en hugmyndin er að liggja vel yfir efninu núna um helgina og kynna sér það sem aðrir hafa skoðað um þessi tengsl.

Ég kíki nú stundum snöggt í heimsóknir til bloggvina en hef ekki gefið mér tima til að kommenta. Næsta sumar verður svo fyrsta sumarið  mitt í 4 ár sem ég verð bara að vinna en ekki bæðu í námi og vinnu. Það hlýtur að vera spes eða hvað? Ef til vill fer ég þá að hamast meira á lyklaborðinu mínu og skilja einhver brot af mér eftir hér...... 

Síðustu árin hef ég einbeitt mér stíft að því að ná markmiði mínu og ljúka grunnnámi í sálfræði. Núna þegar ég er að ná því marki þá langar mig auðvitað að læra meira og vona það innilega að mér auðnist það.

En best að hætta að láta sig dreyma og snúa sér að raunveruleika lífsins að lesa....... 

Allt að gerast !

Það eina sem ég vildi breyta er að geta aðeins hægt á hraða tímans. Fjölskyldan og námið hefur átt allan mig hug síðustu mánuðina. Ekki er ég hissa þó að einhver hafi haldið að ég hafi bara sprungið á limminu en nei aldeilis ekki.

Þannig hefur það nú verið undanfarin 7-9 ár að ég hef alltaf fengið kvef og hálsbólgu um jól eða áramót og er það bara orðinn hálfgerður brandari. Ég var farin að halda að ég hefði ofnæmi fyrir grenitrjám eða einhverju öðru sem fylgdi jólahaldinu.

Nú var ég hins vegar heilsuhraust og hef haft hátt um það hvar sem ég hef komið ;)

Búin að komast fyrir vandan og verð líkelga ekki veik aftur á þessum árstíma. En ég var aðeins of góð með mig og hrósaði happi full senmma því að nú ligg ég í kvefinu og hálsbólgunni sem hefur ekki sleppt því að líta við hjá mér um hver áramót!

Ekki að ég hafi nú saknað þeirra og var best að segja drullufegin að vera nú loks laus. En fátt er svo með öllu illt og um að gera að vera bjartsýn. Ég þarf að mæta í eitt próf seinni partinn í janúar og því eins gott að kvefið kom núna en ekki þá eða þannig.

Annars gekk mér vel í prófunum nema helst í sögu sálfræðinnar en sá kúrs er bara ótrúlega skemmtilegur og erfiður að sama skapi. Ég er nú farin að sjá fyrir endann á BA náminu og skil bara ekki hvað þetta leið hratt. BA ritgerðin er stóra verkefni vorannar og svo væntanlega réttarsálfræði svona til að hitta skólafélagana ;)

Ég hitti tvo unga sálfræðinga í Kvíðameðferðarstöðinni sem mér leist mjög vel á. Önnur þeirra Sóley Dröfn Davíðsdóttir  útskrifaðist hér á Íslandi 2001 og hin Sigurbjörg Lúðvíksdóttir útskrifaðist í Bergen 2003. Þær reka Kvíðameðferðarstöðina í Lágmúla ásamt tveimur öðrum. 

Það var afskaplega gott að koma til þeirra og spjalla við þær um starfið. Eins og nafn stöðvarinnar gefur til kynna þá eru þær að einbeita sér að kvíðaröskunum en til þeirra teljast m.a. allar tegundir af fælni, felmturröskun eða panic og almenn kvíðaröskun. Félagsfælni er eitt af því sem þær hafa sérhæft sig í. Ég hvet alla þá sem vilja, þurfa eða þekkja einhvern sem þarf á aðstoð að halda að kíkja á heimasíðuna þeirra kms.is eða hafa samband við þær í síma 822-0043 

Miðvikudaginn 16. janúar munu þær ásamt Þresti  Björgvinssyni doktor í sálfræði, en hann hefur sérhæft sig í áráttu og þrjáhyggjuröskun vera með kynningu í Odda stofu 101 klukkan 12:10. 

Annars er bara allt hið besta að frétta af mér og mínum fyrir utan nefrennsli, hæsi og hósta. 

Já svona er lífið hjá mér þessa dagana. Alls staðar eru verkefni. Nú erum við með gröfumann í garðinum að grafa fyrir heita pottinum og í morgun lék allt á reiðiskjálfi eða þannig þar sem að múrarinn var að vinna í suðurhlið hússins. Oh my God ...þvílíkur hávaði og ég sem hélt að ég gæti lært heima!!!!

Þetta er allt mjög spennandi og ekki auðvelt að halda sig við lærdóminn en meira seinna. Á meðan ég man til hamingju Stefanía systir með afmælisdaginn þinn ;)

Lífið er að komast í farveg á ný eftir prófin. Ég var svo hamingjusöm þegar einkunnir bárust í "Perranum (persónuleikasálfræðinni) það var áfangi sem kom mér nokkuð á óvænt þar sem að ég hefði aldrei geta látið mér detta í hug að hann væri svona heimspeki-/sögulegur. En mér tókst að ljúka honum og er sérlega ánægð með það enda einn af erfiðari áföngunum. 

Niðurstöður eru komnar úr tveimur af fjórum áföngum en ég var að spreyta m ig á 18 einingum (15 einingar eru 100% nám :)) Niðurstaðan úr tveimur fyrstu var góð og er ég þokkalega bjartsýn á hinar tvær.

En úr einu í annað. Ég byrjaði að vinna daginn eftir síðasta prófið og þeir sem þekkja mig best missa líklega andlitið ef ekki bara höfuðið allt! Ég sótti um sumarvinnu á leikskóla!

Ástæðan, ég hef gjarnan verið beðin um hana ;) jú það var einstaklega gaman í þroskasálfræðinni hjá Sigurði J Grétarssyni  enda öðlings kennari og ekkert smá skemmtilegur þegar hann er að tala um börn. Mig langaði í beinu framhaldi af því að vera með börnum í sumar og valið stóð þá um aldursbil. Ég endaði á Holtaborg sem er hér í nágrenni við mig. 

Helst hefði ég nú viljað vinna með yngstu börnunum en eldri hóparnir eru líka skemmtilegir bara á annan hátt. Á Holtaborg er öðlings starfsfólk og frábær leikskólastjóri. Allir eru tilbúnir til að veita stuðnig, gefa upplýsingar og annað sem nýliðar þurfa. Ég er því í góðum höndum.  

Það var nú gaman af því hér einn daginn þá voru spennandi hlutir að gerast hjá börnum á ákveðnum aldri og þegar ég kom heim þá fletti ég upp í bókinni góðu sem ég var að læra í vor ;). Einnig voru tveir starfsdagar og á öðrum þeirra var fyrirlestur um hinn frjálsa leik með áherslu á Vygotsky en í náminu mínu var einmitt lögð áhersla á hann. Ég þekkti því eitt og annað sem Guðrún Bjarnadóttir (fyrirlesarinn úr Kennaraháskóla Íslands)  talaði um.

Ég er búin að vera á svo á fullu síðustu tvö mánuði eða svo að ég hef ekki haft mínútu eð aþrek afgangs. Nú hlakka ég til að taka aðeins þátt í blogglífinu á ný, bregða mér í heimsóknir til bloggvina og hriða niður eitt og annað sem mér dettur í hug.

Ligg reyndar veik heima núna. full af kvefi og einhverri drullu með tilheyrandi skemmtilegheitum. Það var nú eiginlega fyndið að um daginn var verið að ræða það á kaffistofunni að nýliðar á leikskólum yrðu veikir fyrst eftir að þeir byrja að vinna. Ég var aðeins of góð með mig enda verð ég yfirleitt aldrei veik nema um jól og áramót! En nú ligg ég hér og ekki hin hressasta hóst hóst****

Ég hef þó einsett mér það að kíkja á sjóræningjann um þessa helgi og svo ætlaði ég auðvitað út að hlaupa, hj+ola á nýuppgerðu hjólinu mínu og kaupa og steja niður nokkrar plöntur. Ég veit næu ekki hvort mer tekst meira en að skreppa í bíó en við sjáum nú til ;)

Á föstudaginn var ég í fyrsta sinn viðstödd doktorsvörn. Frændi minn var að verja ritgerðina sína en hann er á jarðfræðivsiði og sergreinin er steingervingar. 

Þetta var einkar áhugavert enda hefur hann síðastliðin ár verið að rannsaka setlög á ymsum aldri :) 15 milljón ára gömul og niður í 6 milljón ára gömul. Vestfirðirnir voru aðalstaðirnir sem hann heimsótti.

Eftir þennan atburð varð ég ekki bara fróðari um það hvernig svona vörn fer fram heldur líka að fleiri trjátegundir uxu á Íslandi fyrir 15 milljón árum síðan heldur en fyrir 6 milljón árum síðan.

Gleðin hélt síðan áfram um kvöldið þar sem ættingjar og vinir samglöddust með Friðgeiri.

Ég hafði nú verið á flugi frá því um morguninn þ.e.a.s. andlegu eða hugmyndalegu flugi enda þá búin að sitja fyrirlestur hjá henni Heiðdísi í heilsusálfræðinni. Ég má nú til að gauka því hér með í færsluna að það virðist vera hin mesta heilsubót fyrir fólk að eiga einhverja að sem hægt er að spjalla við um það sem á manni liggur. Sérstaklega á þetta við ef það er af erfiðari toganum veldur áhyggjum eða kvíða.

Gott er að eiga góðan að og gerast honum líkur segir máltækið. Ég hef nú alltaf málglöð verið og hef mikið að þakka fyrir þar sem fullt er af frábæru fólki í kringum mig sem sannarlega hefur verið til staðar ef ég þarf að tjá mig um eitthvað.

Líklega á ég eftir að blogga meira um þetta en í þessa dagana er lítill tími aflögu. 

Ég var að lesa blogg hjá einum góðvini mínum

Þar er ég búin að klikka á linkinn á myndbandinu sem ég er bara ekki að fatta. Eru hjólin læst, standa bílstjorarnir á bremsunni, er brekkan svona brött eða hvað er eiginlega i gangi.

Ég var farin að halda að þetta væri bara djód, dýrt djók en svo runnu á mig tvær grímur og nú hreinlega veit ég ekki hvað er að gerast þarna... Endilega kíktu á myndskeiðið og láttu mig vita hvað er í gangi!

 linkurinn er líka hér

Ég gerði ásamt samnemanda mínum smá tilraun síðatliðið haust og gekk hún út á skoðanakannanir, kvarða og áhrif þeirra á mat fólks en spurningin okkar var hversu ánægð/ur eða óángð/ur ertu með störf íslensku ráðherranna.

Algengasti aldur þátttakenda var 22ja ára en breiddin var frá 19 til 69 ára. Ótrúlega margir þátttakenda þekktu ekki til langflestra ráðherranna hvað þá ef við hefðum verið að spyrja um þingmenn.

Ég er því ekki viss um að sá áherslupunktur að leggja meiri ábyrgð á 16 ára en nú er sé endilega fýsilegt heldur grunar mig að þarna sé verið að spá í hvort ekki sé hægt að veiða fleiri atkvæði. Talsverður hópur yngra fólks sem á annað borð kýs, kýs það sem mamma og pabbi kjósa, eða bróðir, systir eða einhver annar sem getur haft áhrif.

Ég held að almennt séu 16 ára unglingar að hugsa um aðra hluti en pólitík þrátt fyrir að ég hafi 17 ára verið mjög áhugasöm. Er ekki 18 ár bara fín viðmið? 

Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt