Við vitum þá væntanlega hvaða flokk skríllinn tilheyrir ekki

Einkennilega til orða tekið að Frjálslyndir og óháðir hafi einir orðið fyrir skrílnum. Samkvæmt orðabók menningarsjóðs þá er skríll = ruslaralýður, siðlaus múgur eða aga og menningarlaust fólk.

Hverjum ætli þessi ruslaralýður tilheyri. Líklega tilheyrir hann engum samanborið mennignarlaust fólk. Líklega hefur hér verið um einhverja múgæsingu að ræða. Einn eða tveir hafa verir verulega óhressir með Frjálslynda og óháða og restin ótreg í taumi.

Það er ekki laust við að það sé heitt í kolunum á Króknum. En svona að öllu gríni sleppt þá er alltaf sorglegt að öðlast vitneskju um vanmátt mannsins fyrir hvatvísi sinni. Að heyra af því þegar tilfinnignar taka völdin og öll skynsemi virðist á braut. Samkvæmt nýlegum rannsóknum á heilaberki manna þá er fylgni á milli þess að geta ekki beitt skynsemi þegar slíkar tilfinningar eða árásarhneigðar og þynnri framheilabarkar. En það eru nú seinni tíma pælingar. 

Ég sendi Frjálslyndum og óháðum á Króknum samúð mína.

Skemmdarverk á kosningaskrifstofu Frjálslyndra í Skagafirði

Eins gott að frétt í SUN sé byggð á misskilningi annars....

Ganga morðingjar og barnaníðingar lausir í Bretlandi? Má það vera að 500 sjúklingum sé sleppt af réttargeðdeild án þess að vísa þeim úr landi eða gera aðrar ráðstafanir sem gætu tryggt fólki meira öryggi? Það væri fróðlegt að vita hvernig slík ákvörðun væri rökstudd.

SUN flytur fréttir af því að lögreglan leiti að 500 fyrrverandi sjúklingum. Samkvæmt þessu þá gætu þeir alveg eins verið einhvers staðar í Bretlandi. 

Svona fréttir hreyfa alltaf örlítið við mér. Hvað er rétt að gera? Ef fréttin er byggð á misskilningi var þá ekki verið að koma óþarfa ótta inn hjá fólki? Hvað ef hún er rétt á fólk þá ekki rétt á að vita af þessu svo að það geti verið varara um sig. Sjálfsagt eru kostir og gallar við báða valkostina eins og yfirleitt er um öll mál sem fjallað er um. Samt er það nú þannig að ég trúi því að í sem bestu jafnvægi sé styrkur mannsins mestur. Kvíði er aldrei af hinu góða þó að ótti geti orðið þér til bjargar vegna aukinnar getu til að hlaupa hraðar, berja fastar og þannig lifa skelfinguna af. 

Upplýsingar um að erlendum sakamönnum hafi verið sleppt af breskum réttargeðdeildum

Vantar vaxandi eftirvæntingu fast and free...

Kosningavökur ljósvakans færast nær mér og nær. Valkvíðinn er farinn og sú ákvörðun verið tekin að breyta út af vananum og mæta seint á kjörstað. Venjan er að fara eldsnemma og helst um leið og opnað er. 

Ég hef alltaf fylgst með úrslitunum og verið með í kosningavökunni þó að val mitt hafi verið að sitja heima í stofu með fjölskyldunni. Þá þarf ég næst að taka ákvörðun um það hvaða sjónvarpsstöð ég á að horfa á .... hum...Ég hélt að ég væri í fríi! Þetta er á við harðasta vinnudag.

Ég gæti auðvitað nota fyrri aðferð og kastað upp teningi eða hvað?

Leyft einvherjum öðrum að ráða, en það er auðvitað stórhættulegt að koma þeim sið á.

En fyrst af öllu þá þarf ég að auka eftir væntinguna því að annar missi ég bara af kosningavökunni þar sem að ég kem ekki til með að kveikja á henni! 

Hvað get ég gert til þess að auka eftirvæntingu mína og tilhlökkun, sannkallaðan Eurovisíonfíling... ég meina kosningafíling? 

Kosningavökur ljósvakans

Eitt af bestu í Evrópu :-)

Einmitt afhverju er ég ekki hissa á því? Jú eins og ég bloggaði hér í gær þá erum við að tala um Þjóðminjasafnið okkar.

Í tilefni viðurkennignarinnar verður aðgangur frír í safnið til 31. maí! Alveg gráupplagt að drífa sig. Mér fannst nú þvílíka snilldin hjá þeim með lýsinguna. Þegar inn í salinn er komið þá er frekar dimmt en í sumum skápanna eru einhversstaðar skynnemar þannig að þegar þú nálgast skápinn þá kviknar ljós

Mörg borðanna eru líka þannig hönnuð að þú ýtir á hnapp til þess að kveikja ljós í þeim. Frábær hugmynd til þess að varðveita hlutina. En orð eru fátækleg til þess að lýsa þessu þannig að setjum X við Þjóðminjasafnið! 

Valkvíði

Ég var að lesa fréttirnar á ruv.is og rakst þar á grein um valkvíða á kosningadag! Alltaf heyrir maður eitthvað nýtt, ekki að það sé eitthvað ónýtt en að þora ekki að fara að kjósa vegna þess að ég veit ekki hvað ég á að kjósa!

Ég hef reyndar aldrei áður át í neinum vandræðum með að kjósa og hef lagt metnað min í að mæta snemma og vera stolt af því að nýta atkvæði mitt vel. En í dag veit ég ekki hvað ég á að gera. Ætli það sé einhver valkvíði í mér..... nei það held ég ekki mér finnst hins vegar súrt að atkvæði mitt fari fyrir lítið. Ég var að velta þessu fyrir mér í gær og skil ekki hvers vegna mér finnst ekkert frambærilegt eða trúlegt við framboðin.

Situr það ef til vill enn í mér þegar ég kaus síðast? Þá valdi ég að gefa Samfylkingunni atvæði mitt vegna þess að mér leist svo vel á Ingibjörgu Sólrúnu. Hún væri kona orða sinna og það er einn af mikilvægustu þáttum stjórnmálamanns að mínu mati. En hvað gerðist? Ingibjörg skipti yfir í landspólitíkina og stóð ekki við orðin sín. Hversu mikið er hægt að taka mark á því sem frambjóðendur segja?

Ætti ég þá bara að sita heima og prófa það svona einu sinni? Það finnst mér hræðileg tilhugsun, nú eru góð ráð dýr. Þar sem að ég virðist ekki sjá neinn valkost í ár en er að vandræðast með atkvæðisréttinn minn, þetta mikla vald sem mér er gefið  hvað geri ég þá. Ég valdi að fara snemma á fætur og anda að mér fersku morgunloftinu, hugleiða og finna innri styrkinn minn.

Niðurstaðan varð sú að ef að vandi minn í ár væri bara sá að nýta atkvæðisréttinn, fara á kjörstað og merkja x við einhvern listann þá væri nú hægt að láta bara tilviljunina ráða. Ég gæti til dæmis kastað upp tening og lifað happy ever after ;9

Mig hryllir nú samt við tilhugsuninni 

Mér fannst ég vera að ganga á gröf

Miðvikudagur til mæðu heyrði ég móður mína oft segja þegar ég var lítil. Síðasti miðvikudagur var sko allt annað en til mæðu. Ég skellti mér í eðalkaffi á Kaffitár í Þjóðminjasafninu með systur minni. Eftir að hafa setið þar og rætt um lífið og tilveruna áttuðum við okku rá því að það er frír aðgangur í Þjóðminjasafnið á miðvikudögum.

Við drifum okkur upp stigann og þvílíkt safn. Þetta er svo ótrúlega skemmtilega uppsett. Við komum þar að beinagrindum þrem sem lagðar eru til eins og þær voru lagðar hér í den. Í fósturstellingu. Ein þeirra var mjög heilleg. Að ganga þarna um er eins og að ganga á gröf, eða það fannst mér.

Annað sem heillaði mig var herbergi sem heitir íslenskar huldukonur. Við systurnar héldum að þetta væri eitthvað tengt þjóðtrúnni en svo var nú aldeilis ekki. Hér var á ferðinni listasýning kvenna sem allar lærðu í útlöndum en engin þeirra gerði þó listina að aðalstarfi. Ég vil bara hvetja fólk til þess að drífa sig í safnið og njóta þess að sjá þetta. Ég hef ekki beint verið áhugamaður um hið liðna og því ekki sótt í álíka söfn en þetta var heilmikil upplifun. 

Forvitnilegt

Alltaf gaman að pæla í því hvernig hitt og þetta hefur áhrif á okkur. Hvetur okkur áfram og eykur hámarksgetu okkar á hverjum gefnum tíma. Samkvæmt því sem ég hef kynnt mér í gegnum árin þá hefur tónlist áhrif á námsgetu okkar en frekar sú sem aðeins er spiluð en ekki sungin. 

Ég velti þessu því verulega fyrir mér. Hvað er það sem ræður úrslitum? Er það ef til vill það að ef það er gaman að vera til eins og til dæmis þegar við hlustum á það sem okkur líkar vel við þá sé heilinn einfaldlega virkari? Ætli það trufli ekki minnisfestinguna ef að við erum að hlusta á texta á sama tíma og við erum að reyna að innbyrða nýja þekkingu sem er önnur en texti og lag?

Ja nú bíð ég bara spennt eftir frekari upplýsingum eða pælingum þinum lesandi góður ;) 

Tónlist Robbie Williams námshvetjandi

Það mætti bara halda að ég væri í Finnlandi ;-)

Þó að ég sé allt að því alæta á tónlist, bæði tegund og takt þá hef ég aldrei verið mikið fyrir þungarokk. Elsti sonur minn var og er eftir því sem ég best veit hrifinn af þessari tónlist og var Metallica oft spiluð þegar hann bjó heima. Í Metallicu voru textahöfundar algjörir snillingar. Vægast sagt mikið innihald. 

Ég veit því ekki hvað er að koma yfir mig þetta árið en ég kaus Finnana og fannst þeir bara þokkalega flottir. Einkennilegt hvernig mál þróast, menn eru bara svo happy með hvernig þeir stóðu sig að það er bara hið besta mál að leggja á sig löng ferðalög til þess að njóta stundarinnar með þeim. Þegar ég las tjáningu þeirra sem spurðir voru þá jókst hjá mér hjartsláttur gleðinnar og eftirvæntingarinnar bara svona eins og ég væri stödd á tónleikunum bíðandi eftir haleluja skrímslunum.

Ef til vill féll ég bara fyrir Halleluja...... 

Tugir þúsunda fagna Lordi í miðborg Helsinki

Drykkur djöfulsins eða heilsusamlegur vinur?

Espresso, macchiato, latte, cappuccino er svo gott kaffi að það hlýtur að vera vont fyrir heilsuna þína. Kaffidrykkja er siður sem er þúsundir ára gamall. Fyrsta kæran frá 1911 var frá bandaríska ríkinu og fjallaði hún um slæm heilsufarsleg áhrif koffíns. Ríkið kærði kókakóla fyrirtækið vegna þess koffíns sem var í coca cola drykknum. En þetta var bara byrjunin þúsundir mála fylgu í kjölfarið segir James Coughlin sjáfstæður eiturefnafræðingur. Óhollusta kaffis hefur verið tengd við nánast alla sjúkdóma sem maðurinn þekkir!

En nú er öldin önnur bæði samkvæmt rannsókn norskra næringafræðinga sá mbl.is og James Coughlin sjá New Scientist 2005, september, Demon Drink, Vol 187, No2518 og mun ég nú mér til mikillar ánægju telja upp þá heilsubætandi þætti sem gott kaffi ( lagað við góðan þrýsting í ítalskri kaffivél og helst á Kaffitári í Þjóðminjasafninu ;) ekki fleiri en 3 til 5 bollar á dag hefur á heilsuna.

Það kemur sem sagt í veg fyrir kransæðasjúkdóma, gigt, ýmsar bólgur, dregur úr líkum á krabbameini í endaþarmi og lifur, Parkinsonsveiki, kaffið getur tafið Alzheimer, lifrarskaða vegna óhófrar áfengisneyslu ofl.

Hvernig væri nú að skella í sig einum konunglegum kaffibolla og hafa áhyggjur af einvherju öðru en hve skaðlegt það er fyrir þig? Það er að segja ef að þú getur haft áhyggjur af einhverju öðru kaffi er nefnilega milt anti-depressant (geðdeyfðarlyf) :-)

Ég get nú bara ekki hamið mig ég held að ég verði nú að fara og fá mér einn vænan bolla af macchiato !

Kaffisopinn er heilnæmur

Eins gott að vita af þessu

Brúða á vaxmyndasafni Madame Tussaud andar! Spúkí eða eðlilegt. Ætlir þær fari ekki bráðum að ganga um safnið og heilsa manni.

Andandi Britney til sýnis á Madame Tussaud´s í New York