Ætli það sama eigi við um íslenska menn?

Mikið er ég fegin að maðurinn minn er ekki breskur, eða ætti ég kannski frekar að segja mikið er ég fegin að maðurinn minn er ekki með veiðidellu, jafnvel laxveiðidellu! Mér þætti það nú #$"!!(/&% hart að þurfa að setja í minni pokann fyrir laxi!!!

Að maðurinn minn vildi frekar renna fyrir lax en spreyta sig í spennandi ástarleik. Já það er svo margt sem maður getur þakkað fyrir og það verð ég að segja umbúðalaust að fyrr ætti ég nú von á dauða mínum en að þurfa að láta í minni pokann fyrir laxi. Að vera laxaekkja ;) eða þannig.

Það hefði nú verið gaman að fá að vita á hvaða aldri þessir bresku einginmenn voru og hversu lengi höfðu þeir verið giftir? Oft hef ég svo sem heyrt fregnir af því að ástalífið hnigni með aldrinum og að menn missi áhugann á konum sínum , en að þeir hafi ekki áhuga á því að eyða tíma með súpermódeli heldur vilji frekar renna fyrir lax hum.... það hef ég ekki heyrt áður.

En nú ætla ég að fá mér kaffibolla og þakka manninum mínum fyrir að vera ekki breskur laxveiðikall ;) 

Taka veiðina fram yfir ástarleiki