Þettta skrifa ég sérstaklega til unga fólksins.

Hagsmunanefnd stúdentaráðs boðaði fulltra nemenda til fundar síðastliðinn fimmtudag. Þarna voru samankomnir deildar-, deildarráðs- og skorarfulltrúar nemenda HÍ. ég mætti að sjálfsögðu sem skorarfulltrúi sálfræðinema á 2. ári.

Þetta  var hinn fróðlegasti fundur og sjálfsagt mjög gagnlegur að minnsta kosti fyrir þá fulltrúa sem sitja í fyrsta sinn. Ég dáðist af ungu fólkinu sem situr í hagsmunanefnd stúdenta. Ég ætla ekki að láta fram hjá mér fara og kæmi mér margt meira á óvart en að þau eigi eftir að skipa áberandi sess í samfélaginu í framtíðinni til dæmis í stjórnmálum ;)

Það er mikil vinna að vera í háskólanámi en að láta frá sér fara tækifæri til þess að sitja í hinum ýmsu nefndum sem hægt er að bjóða sig fram í veldur mér ákveðinni undrun. Auðvitað er þetta auka álag en reynslan er ómetanleg og ekki síður sú kynning sem einstaklingurinn fær á meðal þeirra hinna sem með honum starfa. Oft eru það einstaklingar sem láta að sér kveða þegar fram líða stundir. Málefnin eru áhugaverð og betur sjá augu en auga. Stórir fundir af þessu tagi eru því verulega til bóta.

Ég vil með þessum skrifum mínum hvetja ungt fólk til þess að bjóða sig fram í nefndarstörf þeirra framhaldsskóla sem þeir stunda nám við, sérstaklega á háskólastigi en einnig á menntaskólastigi. Allt of fáir kandídatar buðu sig fram í sálfræðiskor í vor. Þegar ég sá að nokkur skörð þyrfti að fylla þá bauð ég krafta mína fram en sannarlega tilbúin til að víkja fyrir ungu fólki ;) Svo varð þó ekki raunin og mun ég því með glöðu geði eða gleði í hjarta sem hljómar miklu betur,  gegna embættinu í eitt ár.