ja það er af það sem áður var

þegar ég var í sveit þá lifði maður eftir veðri. Lengd vinnudagsins réðist af vexti grasins og veðursins. Við vorum stundum á mega hraða að raka saman hey og setja í sátur áður en droparnir duttu úr lofti.

þar sem að ég naut þess að vera í sveit og vinna í slætti með meiru þá er mér stundum hugsað til bænda þegar veðrið er til vandræða annað hvort allt of þurrt eða allt of blautt eins og verið hefur hér fyrir sunnan í sumar.

Ég get því sannarlega samglaðst með bændum nú að geta nýtt heyið rakara en áður ;) 

Bjart yfir bændum sunnanlands