Heima er best

Nú er ég að hvíla mig á sólinni ;) Mér finnst nú eiginlega hræðinlegt að þurfa þess þar sem að ég lærði á Vopnafirði hér um árið að dýrka sólina. En svona er lífið. Ég fæddist rauðhærð og er frekknótt í ofanálag þannig að húðin mín byrjar yfirleitt á því að verða rauð og svo smá brúnkar hún allt eftir því hve oft og lengi ég og sólin hittumst ;)

Ég nýtti mér hvern sólargeisla í gær og núna í dag enn meira. Þrátt fyrir alla sólarvörn þá er ég orðin ansi heit og skaust því inn til þess að kæla mig aðeins niður. Í svettinu á föstudaginn var ég svo hissa á því hvað Kjartan var orðinn útitekinn. Hann hefur bara verið hér í Reykjavík, en er að vinna úti alla daga. Þarna sér maður með eigin augum hve birtan er sterk á Íslandi og hve lítil loftmengun er hér.

Stóru krakkarnir mínir 22ja og 16 ára voru úti í garði í gær að leika sér í einhverskonar boltaleikjum og  hahahahhaha eru að drepast í harðsperrum í dag. Ég stakk auðvitað upp á því að fara og kaupa handa þeim almennilegan bolta og badminton svo að þau gætu náð harðsperrunum úr sér ;) Ég fékk nú svo sem ekkert góðar undirtektir en þau brostu nú samt í gegnum verkina..... þessar elskur hahahahaha

Já svona get ég látið þegar ég er ekki sjálf með harðsperrur og þessi yngsti 8 ára skilur bara ekkert í þessu, þar sem hann finnur sko ekkert til og er bara ekki að fatta það afhverju þau eru bara ekki komin aftur út að leika. Það var svo gaman hjá honum ;)

Við töluðum um utanlandsferðir en mér finnst bara svo frábært að vera heima. Að horfa út um gluggan eða ofan af svölum á krakkana leika sér úti í garði fyllti hjarta mitt...vá hvað ég er rík.....